:: فتولایف ::

| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|

:: فتولایف ::

| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|

::32:: من کبوتر تواَم...

خانه ها و خیابان ها را رها کرده ام
دانه های گندم را بر پشت ِ بام ها فراموش کرده ام
من کبوتر ِ توام
به شانه های تو عادت دارم

|برگی می افتد اندکی از سایه کم می شود - یاور مهدی پور|


|عکس از شادی آفرین آرش|