:: فتولایف ::
| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|:: فتولایف ::
| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|::27:: مادرم را، هیچوقت ندیدم که پرواز کند...
شوپنهاور در جایی می نویسد:
«وظیفه هنرها توصیف موارد خاصی از واقعیت نیست بلکه نشان دادن امور مطلق و کلی ای است که در پشت این موارد خاص و جزئی قرار دارند . به عنوان مثال یک نقاشی زنی خاص و فرزندش را به عنوان شمایل حضرت مریم و عیسی مسیح نشان می دهد اما برای اینکه این تصویر به مثابه هنری والا تلقی شود باید نشان دهنده چیزی از جوهر عشق مادری باشد . تابلوهای نقاشی بسیاری از حضرت مریم و کودک وجود دارد اما تنها هنرمندان بزرگ تصویری می آفرینند که به نظر می رسد عامل ملکوتی موجود در عطوفت مادرانه را ترسیم می کنند. به عبارتی آنچه در یک پرده نقاشی عالی مطرح است ایده یا تصوری است که تنها در یک مورد به خصوص (در اینجا عشق مادرانه) تجلی می یابد و این مورد خاص را تعالی می بخشد و از حد صرفا بازنمود آن فراتر می رود.»
|مادر: عکس از هادی دهقانپور|
عکس هادی دهقانپور با عنوان آشنای مادر، تجربه ای از این تعالی و تجلی ست. عکسهای زیادی را دیده ام که خواسته اند زن، مادر و احساس مادرانه را به نمایش بگذارند، اما کمتر عکسی مانند این عکس برای من برانگیزاننده و الهام بخش بوده ست.
در این عکس زن و مادر هر دو ماهیتی مقدس و ماورایی یافته اند. تخصیص سه چهارم این عکس به آبی آرام و رام، به آبی که حیات و زندگی را تداعی می کند، به یک وسعت لایتناهی، زلال و سرشار از خلاء ای باشکوه و دلپذیر، در برابر یک چهارم ِ آن به کاراکترهای مادر و کودک گواهِ این اتفاق ست.
زن، مادر، در این عکس به واسطه چند چیز تقدس یافته ست:
پوشش و عدم هویت خاص: اینکه عکاس به واسطه پوشش و عدم استفاده از چهره، تنها خواسته ست ماهیت را هدف قرار دهد.
فرزند: کاراکتری که به کاراکتر زن علاوه بر ماهیت زن بودن، ماهیتی مادرانه می بخشد.
حضور باد: حضوری که به واسطه جریانی در لابلای پوشش، حس شدنی ست.
سایه ها: حضوری که بیشتر در بعد بخشیدن به فضا موثر عمل کرده ست.
آب: وسعت و گستردگی به انضمام نرمشی آرام که شاعرانگی عکس را تقویت کرده ست.
و پس از آن جایگیری کاراکترها نسبت به یکدیگر، در جوار و مقابل هم قرار گرفتن و تلفیق و حلول معنای آب ، باد، پوشش و فرزند در زن و آفرینش معانی ی حاصله از تمامِ اینها: مادر.
تجلی و حلولِ معنای روشنِ آب در مادر، وابستگی روحی او به فرزند و خانواده و قناعتِ او به طبیعت برای جریان داشته گی و نه بیشتر...
+ این یادداشت تقدیم می شود به استاد عزیزم: حمید رضا گیلانی فر
+ ششم شهریور: ولادت حضرت معصومه (ع)
+ عنوان برگرفته از شعر کوتاهیست از شاعری ناشناس.