:: فتولایف ::

| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|

:: فتولایف ::

| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|

::11:: این یک قایق نیست!

در تعاریفِ عکاسیِ انتزاعی، به تعاریفِ جالبی بر می خوریم؛ یکی از آنها اینست که عکاسی به صورتِ سیاه و سفید، انتزاعیست به این دلیل که چشمِ ما جهان را رنگی می بیند و سیاه و سفید انتزاعی از این جهانست؛
در عکاسی طبیعت و چشم انداز انتزاعی، همواره عکسهای فرمِ کویر و انعکاسها جذابیت داشته اند، اما اینک می خواهم شما را دعوت به دیدنِ عکسی بکنم که با افزایش کنتراست در طبیعت ماهیتِ واقعی یک شی ء از بین رفته و به گونه ای زیر سوال رفته ست.



| Photo by: Bamdad Noorian|

عکس بالا با عنوانِ "سکون" از یک عکاسِ خارجی ِ صاحب ِ سبک نیست؛
عکس، آنالوگ ست و از عکاسی ایرانی و کاملا آماتور ست؛ عکاس توانسته به مددِ افزایش کنتراست، و تنظیم نقاط روشن و تاریک به انتزاعی بی بدیل دست پیدا کند، انتزاعی که یقینا این سوال را مدام در ذهن اَت پیش می آورد که: این یک قایق ست؟! و به خودت پاسخ می دهی این یک قایق نیست... و بعد در عمق عکس به جستجو می پردازی و می توانی این شی ء نه چندان نا مفهوم را به اشکال دیگری نیز ببینی؛ به عنوان مثال؛ تابوت؛ تابوتی در میان روشنایی. سکون؛ سکوت و آرامشِ عجیبِ یک مرگ...

این تصویر به یقین با حذفِ مناظر بالای قاب دارای نگاهِ خاصِ انتزاعی تری خواهد بود،(هر چند؛ با وجود آنها هم از ارزشِ نگاه کاسته نخواهد شد؛ و از نظر عده ای؛شاید؛ بودن اَش خوب هم باشد ). خلاقیتی که باید پرورش پیدا کند و جهت بگیرد، تا از میانِ این همه راه، به بیراهه نرود و هجومِ وسیعِ تکنولوژی و ابزار دیجیتال؛ این نگاه و این نگاهها را به یغما نبرد .