:: فتولایف ::
| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|:: فتولایف ::
| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|درباره من
:: در اتاقی می نویسم، که تو آن را می شناسی ::
ادامه...
آمار : 31751 بازدید
Powered by Blogsky
::13:: ماهیتِ ساده ی چیزها
اولین چالش برای من این است که چیزها را همان طور که هستند ببینم، چه پرتره باشد، چه یک خیابان یا یک توپ. در یک کلام سعی می کنم بی طرف باشم.
|برنیس ابوت|
"Günter Gy" ساکنِ فرانسه؛ عکسهایی با
محوریتِ ماهیتِ ساده ی چیزها دارد؛ عکسهایی با ترکیبی مربع و تاکید بر فرم؛ زیبایی
شناسی، همنشینی ی رنگ؛ گاها هم ریتم و اندکی انتزاع؛ عکسها ساده اند و سلیس. نگاهِ عکاس به سادگی
سر اصلِ مطلب می رود، اما محکم و استوارست. واقعیت؛ همانست که دیده می شود؛ و
اشیاء همانهایی هستند که هستند.
"این یک میله و یک پریزِ برق ست روی دیواری با رنگ سبز" " این یک شوفاژست با محوطه ی زرد و نورِ بالای سرِ آن" "این قسمتی از حفاظیست که دور چیزی کشیده شده با گلی در کناره اش" "این دریاست با گیاهِ کوچکی در درون اش" و " این یک در است با پیرامون هندسی و خوش رنگ و لعاب اش" ... این ها همین اطراف ست؛ نه در مکانی بلند که دسترسی به آن غیر ممکن باشد؛ نه در کشوری دور؛ پیامِ او اینست؛ که همین ها را؛ همین های ساده و جزئی زندگی را؛ می شود عکاسانه دید. اینکه: عکاسی و زندگی هر دو همین حوالی اند...
نوعِ ارائه او، و گنجاندن عکسها در میان کادری سفید و اندکی خاص( خطهای رنگی درون کادر اضافه شده اند؛ تنها برای مشخص کردنِ شکلِ پاسپارتو از جانبِ من) که مهرتاییدیست، بر ساده گیِ عکاسانه اَش.
"این یک میله و یک پریزِ برق ست روی دیواری با رنگ سبز" " این یک شوفاژست با محوطه ی زرد و نورِ بالای سرِ آن" "این قسمتی از حفاظیست که دور چیزی کشیده شده با گلی در کناره اش" "این دریاست با گیاهِ کوچکی در درون اش" و " این یک در است با پیرامون هندسی و خوش رنگ و لعاب اش" ... این ها همین اطراف ست؛ نه در مکانی بلند که دسترسی به آن غیر ممکن باشد؛ نه در کشوری دور؛ پیامِ او اینست؛ که همین ها را؛ همین های ساده و جزئی زندگی را؛ می شود عکاسانه دید. اینکه: عکاسی و زندگی هر دو همین حوالی اند...
نوعِ ارائه او، و گنجاندن عکسها در میان کادری سفید و اندکی خاص( خطهای رنگی درون کادر اضافه شده اند؛ تنها برای مشخص کردنِ شکلِ پاسپارتو از جانبِ من) که مهرتاییدیست، بر ساده گیِ عکاسانه اَش.
| Photos by: Günter Gy|
ممنون ب خاطر اشتراک این تجربه و زیبایی
سلام خانم آرش. ممنون برای نوشته تان. یک نکته کوچولو هست که به نظرم باید بهش توجه کرد، این عکس ها با کادرهای شبیه پولاروید خیلی فراگیر و تکراری شده . به راحتی میشه از هر چیز عکس گرفت و با نرم افزار های کم حجم حال و هوای خاصی به اونها داد. قشنگ هم میشه. اون ساده نگاری ناب فقط در بعضی عکس ها خودشو نشون میده که انگار معجزه ای برایشان رخ داده که اینقدر سادگی به آنها می آید. روزانه فضای فیس بوک از این عکسها پر شده. چند وقت پیش از دختر کوچولوی دختر عمه ام با همین روش عکس گرفتم خیلی خوب شده بود. تو فیس بوکم هست. شاید این عکاس, عکاس خوبی هم باشه اما نتیجه کارش چیز تازه ای نیست. با احترام ویژه به شما و تشکر بابت زحمتی که می کشید.
بله، فرمایشِ شما صحیح ست؛ اما اینکه داریم به سمتی می رویم که هر کس با دوربین موبایلش عکس می گیرد؛ نه! با همان نرم افزارها هم به آن شکل خوبی می بخشد؛ اما اگر ما یک عکاسِ موبایلی هم هستیم؛ می توانیم یک عکاسِ موبایلی خوب باشیم؛ اینکه ذهنِ من با وجود سادگی عکسها؛ باز هم نمی تواند ساده از کنارِ برخی از عکسها بگذرد؛ به نوعی من این عکسها را ساده ترجمه کردم؛ اما حقیقتا؛ نمی توانم؛ از کنار مثلن اثرِ سوم به سادگی گذر کنم؛ شما شکلِ خاصِ چروکهای روی لایه محافظت شده و پوشش را نگاه کنید؛ چقدر این چروک ها تیز و خشن جلوه می کنند؛ پوششی با این نشانه ها که در کنارِ آن گلی روییده ست؛ من را تا افسانه های دیو و شیشه ی عمر دیو و اینها سوق می دهد (اِشکال از من ست البته :) )
دوربین این عکاس؛ هم از قرار معلوم یک دوربینِ کامپکت هست. مرسی بابتِ توضیحات و نظرتان.