:: فتولایف ::

| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|

:: فتولایف ::

| سرنوشتِ روح اینست که؛ ناشناخته بماند|

::10::روزِ بارانیِ عرفانی






|Photos: by Unknown|

با جستجوی عبارت "mystical photography" به حجمی از عکسهایی می رسی که به طور واضح و ناواضح، با مفهوم های سر راست و یا پوشیده بر نبردهای درونی میان راستی و ناراستی؛ تسخیرشدگیهای اهریمنانه و معصومیت در وجوه فرشته گونه گی  می پردازد، این عکسها هرچند زیر مجموعه ای از "گوتیگ" به شمار می روند؛اما در حیطه ی خودشان دارای مفاهیم واحدی هستند که خود می تواند سبکی جدا گانه را در بر بگیرد.


|Mystical Rainy Days: by Lichtmalerin|

مجموعه عکس Lichtmalerin با عنوان "روزِهای بارانی ِ عرفانی " از همین دست عکسهاست. جدالِ تاریک و روشن ذهن و جستجو میان این تاریک و روشن. جزئیات مشخص نیست، تمامِ فضای این چهار عکس را وهم گرفته، رنگهای ماتِ کهنه درون ِ عکس هم بیداد می کند... 

خیلی دوست دارم فکر کنم که Lichtmalerin در یک روز بارانی دوربینش را برداشته به خیابان رفته و چهارتا عکس ساده گرفته و بی هیچ فکر و فلسفه ای اینها را کنار هم چیده، بعد از یک تکسچر استفاده کرده و همین، بعد هم مثلا نشسته کنار شومینه و نسکافه خورده و سیگاری هم کشیده. نیشخندی هم حالا گوشه ی لب اش برای آدم های ساده لوحی مثلِ من که گمان می کنند عکس اَش سرشار از معناست...

خب؛ قاعدتا اینطوری خیلی ساده می شود از کنارِ عکسها گذشت. از کنار عکسهایی که شاید هزاران حرف برای گفتن داشته باشند (منظورم این مجموعه نیست؛ که بخواهم آن را بالا یا پایین بیاورم و Lichtmalerin هم دختر خاله ی من نیست که بخواهم طرفش را در این مجموعه عکس بگیرم)

خب نمی توانم، عکس را دو هفته گذاشته ام روی صفحه دسکتاپم و میان سه عکس می توانم ارتباط برقرار کنم، اما یک عکس تمام ذهنیتم را به هم می ریزد، خب خیلی ساده ست که عکس را شیفت دیلت کنم، و بگویم  "چِرت" ست.

کمتر از اینکارها می کنم... کار دیگری می کنم... این عکس را یک هفته ی دیگر هم روی صفحه ی دسکتاپم نگه می دارم؛ نفهمیدم؛ یک هفته ی دیگر هم؛ نفهمیدم... باز هم؛ بعد شاید دل ام رضایت بدهد به اینکه از روی صفحه ی دسکتاپ بردارم و برای مدتی در پوشه ای مخفی کنم که چشمم به اَش نیفتد...

+ با خواندن مقدمه؛ حتما با خودتان تصور کردید که با عجب مطلب عمیقی طرف هستید؛ من پوزش می خواهم که تمامِ ذهنیتتان را به هم ریختم؛ شاید هم این عملِ من دقیقا مثل کاریست که Lichtmalerin انجام داد. آدم دو هفته عکس رو اعصابش باشد؛ بهتر از این نمی شود...

نظرات 3 + ارسال نظر
سعید سلطانی دوشنبه 27 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 10:18 ب.ظ http://www.mary-and-max.blogfa.com/

درود
وبلاگ خوبی دارد. با علاقه پیگیری می کنم

فهیمه دوشنبه 27 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 10:34 ب.ظ

ممنون شادی آفرین عزیز از ارسال اش

آرزو سه‌شنبه 28 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 02:13 ب.ظ http://photobrush.ir

خیلی جالب بود شادی
مرسی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد